Verslag woensdag 17 april; een mooie dag!

Een mooie dag! Dat was het vandaag beslist weer.

Van Hanegem 'small and black' version

Van alle (bouw)markten thuis die artsen hier.......

In elk geval voor dit kleine mannetje met de grote O-benen. Onder vakkundige leiding van Erik is op twee plekken in elk geval een correctie uitgevoerd: eerst in het been rechtsboven (femur geloof ik) en daarna de linker onderzijde, tibula naar ik heb onthouden. Hoe dan ook, in alle vier de halve benen zat te veel kromming, afijn, dat is ook wel te begrijpen als je de foto van de beentjes bekijkt. Operaties zijn goed geslaagd, morgen de eerste controle, ik ben benieuwd of ie al weer lachen kan. Zoals op de andere foto te zien doen de apparaten die Erik had meegebracht uitstekend dienst. De benaming van de instrumenten waar ik gister nog even aan twijfelde, bleek te kloppen. De Makita boor en de Bosch-zaag. Vandaag wat mooie plaatjes geschoten, we gaan ook nog een filmpje maken, wie weet hebben de 'heren' Bosch en Makita nog wat over voor het goede Sengerema-doel! Wat je op het plaatje hiernaast ziet is dat er een pin, met een scherpe punt, als een soort boor het bot in wordt gedraaid. Uit de kromme femur heeft Erik eerst een wig gezaagd/gebeiteld en daardoor is het mogelijk het bot behoorlijk terug recht te zetten. Dat dient dan wel weer stevig aan elkaar gezet te worden en de onderscheiden botdelen worden met deze pin stevig aan elkaar gemaakt. Dat ziet er wel even heftig uit zo'n 'klusje' maar een minuut of 15 later, als in meerdere lagen de zaak is dichtgemaakt, eerst onderhuids, dan de huid zelf, dan ziet het er hooguit wat vreemd uit, die uitstekende (in beide betekenissen, maar vooral in die van 'er uit stekend') pin, maar nog veel mooier is het al gelijk om te zien dat het bovenbeen al zo mooi recht is. Daarom ook een mooie dag vandaag.

Verder ook een mooie dag omdat het Afrikaanse/Tanzaniaanse buitenleven zo veelkleurig is, met al die mooie doeken en kleren. Vanmiddag met Laura over markt in Sengerema geweest en de ogen uitgekeken (want ja, wat zoek je uit voor je eigen vier meiden, als je een klassiek rood-groen deficient kleurenblinde man/vader bent?) naar al die mooie kleden en doeken; katoen, zijde, synthetisch; prachtig mooi, niet duur. Ya kupendeza. Er schijnt echt ook een soort van mode in de kleden te zijn. Geen G-star en Cap-Raw (of heet dat spul in Holland?) gezien. De kleding van de mannen is verrassend veelzijdig; sommige strak in pantalon en mooi overhemd geklede heren, met mooie schoenen die Floris van Bommel zouden aanspreken, maar ook zwaar stinkende vieze broeken en blouses, met rafelranden, afgetrapte sandalen, schoenen, of stukken leer die deze namen niet meer kunnen wegdragen.
Dan over geld. Uit de lokale flappentapper van Mwanza hebben we prachtig wit geld, met rode lijntjes gehaald, bijna zo mooi en veel als een nieuwe doos met Monopoly. Vervolgens geef je dat dan wel gewoon uit, dat is dan een verschil, want de Tanzaniaanse economie mag best wat beter worden van ons bezoek, en wat je dan terug krijgt? Wisselgeld zegt u? Ja, ten diepste klopt dat wel.  Toch, zoals u hieronder kunt zien, is het ook vies zwart geld, een gevaarlijke betekenis in dit vriendelijke en donkere land. Hoe dan ook, het is geld dat zacht en nat is, waar je de cijfers soms nog maar moeizaam kunt lezen. Je kunt er letterlijk soep van koken, 'geld-soep' of 'shilling-soep' zo u wilt, zoet en Tanzaniaans. Indrukwekkend vies en toch een wettig betaalmiddel. 10.000 shilling is 5 euro, ietsje minder geloof ik. Dus ik mag de pot beheren van de anderen, fijn dat ze mij ook wat te doen geven; nou, ik kan u vertellen, de hele dag met die kruiwagen rondlopen valt niet mee. En dat is nog niet eens het allerergste, iedereen lacht je uit. Het enige wat ik heb weten te bedingen dat er geen foto van mag worden gemaakt. Dat dan weer wel. Nou ja, mooie dag?
Tot slot het avondeten (het is nu alweer bijna 19 uur, de anderen zijn nog niet terug, kennelijk toch nog van alles tegengekomen. Want even onder ons gezegd en gezwegen, het is werkelijk fantastisch wat deze mensen, Henrike, Nicole, Ton, Laura, Niek en Laura aan het doen zijn. Vanaf een uur of 8 in de ochtend starten de rondes, dan aansluitend opereren, consulteren, gipsen, assisteren, overleggen, regelen, managen. En heel af en toe een slok water of zeer zoete thee. Lunch zegt u? Nou, ja, een soort rijstbol (wel vreselijk lekker trouwens), een beetje eten, gelukkig wel, maar heel matig. En dan begin avond thuis voor een lekkere hap. Vanavond? Vis! In moten.
Hieronder nog een paar plaatjes van deze dag; Nicole, plastering in black. En Erik en Ton tijdens de eerste ochtendronde. Bij de dochter van deze moeder was een vaginale fistel weggehaald, het kindje had veel pijn, maar het zag er gelukkig wel goed uit. Geweldig toch? Ja, het is een mooie dag geweest.

Ik ga een biertje voor de mannen pakken, wat fris of een rode wijn voor de ladies. Even kalm aan deze avond. Hebben ze verdiend.

René