Goed, het is zaterdagmiddag  16.35 uur, het voelt al een uurtje of 8 als einde van de dag; maar wat wil je na een doorgevlogen nacht. Met om ons heen gumminekkende medepassagiers, bruin en blank. Veel gegeten, met om een uur of 22.30 een diner geserveerd namens Kenyan Airways en een paar uurtjes later al weer het eerste ontbijt. Keurig op tijd geland in Nairobi, daar een goeie bak koffie gehaald. Met regen en een heerlijke temperatuur. Met Precision Air vanuit Nairobi naar Mwanza, met jawel, nog een ontbijt geserveerd. Alles leek gladjes en soepel te verlopen; met op Mwanza een horde goed bedoelende sjouwers, reken maar een man of 15 voor 5 koffers. Iedereen lacht en is vriendelijk en Ton en Erik zeggen maar steeds dat het ze alleen om het geld is te doen..............diezijn toch wel wat verhard in de loop van de jaren wellicht?
Gelukkig stonden er vijf koffers en waren wij ook met vijf. Top zou je denken? Mooi niet, de koffer die overbleef nadat Henrike, Ton, Erik en ik hadden gekozen bleek niet die van Nicole te zijn. Wel was ie zwart, zag er ook best goed uit, probleem was dat er waarschijnlijk geen gipsspullen in zaten. Wat wel weten we niet, en wat we ook niet weten is waar haar koffer wel is. We hopen intens dat die vandaag of zondag nog tijdig vanuit Nairobi kan worden ingevlogen hier. Dan kunnen we gewoon zondag door naar Sengerama, met alle gewenste spullen.

Vandaag een intense dag, met name voor Henrike, Nicole en mij. Wat is Afrika ongelofelijk anders! We keken onze ogen uit tijdens de korte rit van airport Mwanza naar Ryan's Bay, een heerlijk hotel om even tot rust te komen, een duik te nemen, lekker te eten en wat uit te rusten. Daar waar onze ogen alle kanten op uitpuilen, staat Erik technisch met alle gemak van de wereld in het Kiswahili met Jan en Alleman (of hoe heten die hier?) te onderhandelen, ouwehoeren, plezier te maken. Een heerlijk idee voor de anderen dat hij er bij is, hoewel Ton ook indruk maakt met zijn korte en krachtige uithalen die sterk aan Swahili doen denken. Gezien de reacties die hij krijgt moet dat ook wel zo zijn dus.
De meiden al wat spulletjes voor thuis op de kop getikt; Doetinchem goes Africa!! Heerlijk vers fruit gekocht, vers rondlopende ratten gezien, een prachtige keur aan mensen, motoren, fietsen, claxons, stalletjes, graan, fruit, bonen, prachtdoeken, telefoons, geel, heel attente Afrikanen die je niet hoeft te vertellen wat je mooi vindt, want ze kunnen je ogen lezen. Voorbeeldje: op enig moment wees Erik met het hoofd een paar halve blikjes aan die als olielampje fungeerden, die bovenaan een balk hingen, en direct kwam een vrouw met een stok de vracht blikjes er vanaf takelen. Niets gekocht overigens.

Enorm indrukwekkend voor ons als groentjes, wat al wel helder is dat het enorm genieten is om dit mee te mogen maken en te zien. Straks lekker een hapje eten met elkaar en dan tijdig het mandje in. De dames delen een tweepersoonskamer, de heren een triple-room. De bedverdeling van het double-bed en single moet nog gemaakt worden.........we zullen er om dobbelen of zo.

Het weer is hier prachtig, wel bewolking maar overwegend toch zonnig met een graad of 28 is het heerlijk warm. Een paar piepkleine spatten gevoeld maar dat mag geen naam hebben.

Dit typend kijk ik op de pool uit en zwermen in de lucht meer dan tien roofvogels en zien we Lake Victoria; daar zullen we morgen met een pont over gaan om naar Sengerema te gaan. Planning is nu dat we na het ontbijt die kant op gaan om een uitgebreid assessment te kunnen maken van wat er moet gebeuren daar. Helder is dat er heel wat te doen is in Sengerema.




Goed weekend ook in die regionen! Geniet van het mooie weer, doen wij dat ook
Groet namens de anderen,

René